Sabra ve Şatilla İnsanlığın en büyük utanç kaynağı ve hiçbir zaman utanç duymayacağı olgu 'katliam'.Günümüzde ki en şiddetli bir iç savaş yaşayan Suriye'yle karşılaştırılamayacak derecede kötü bir ülke düşünün oranın adı Lübnan. Lübnan İç Savaş'ın mahvettiği Lübnan önceleri renkli,tarihi,dokularının çok derin bir ülke idi.Tabi savaşlar önlerinde hiç bir şey koymayacağı gibi tarih boyunca yaptığı gibi insanlara da acımadı.Tam 15 yıl sürmüş savaş bir savaş bir sürü nesli,kuşağı içine alarak yutmuş mahvetmiş tam 15 yıl sürmüş bir savaş.Savaşın tarafları en az Suriye İç Savaşı kadar karışıktır.Fkö(Filistin Kurtuluş Örgütü) gerillarınının kaçış,sığınak ve kamp depolarının bulunduğu Lübnan elbette ki siyonistleri rahatsız etmişti,çatışmalar başladıktan sonra taraflar Fkö,Lübnan Direniş Hareketleri,Devrim Muhafızları ve belki de o dönemler bu kadar güçlü olabileceği tahmin edilemeyen o zaman ki adı Amal Hareketi şimdilerde bilinen ismiyle Lübnan 'Hizbullah'ı' diğer tarafta ise Kataeb Partisi,Falanjistler,İsrail ve yabancı hristiyan savaşçılar. Bölgede ki ve özellikle Filistin'de yaşananların kesinlikle etkisi büyük.Soğuk Savaş'ın kirli yüzünün etkisini belirtmeye bile gerek yok sanırsam.Ariel Şaron'un yani Beyrut Kasabı'nın başını çektiği İsrail Savunma Bakanlığı'nın kirli parmağını da atlamamak lazımdır.Bugün dibimizde Suriye'de yaşananlar o dönem Lübnan'da denenerek temelleri atıldı.Emperyalistlerin klasik Orta Doğu taktiği etnik gruplar arası kutuplaşma yarat,sonra silah ver savaştır. 2 hafta süren katliamda 4 bine yakın sivil hayatını kaybetti.Etnik kutuplaşmaların cereyan ettirdiği iç savaşların ne kadar kanlı olabileceğinin yüzünü gördük.Katliamın ardından Falanjistler civarda ayakta kalan bir duvara 'Tanrı Buradan Geçti' yazmıştır.İnsanların suçluluk duygusunu bir olgunun üstüne yıkma huyu her zaman vardır bu inancının tanrısı olsa bile yapar. Lübnan'da insanlık ve insanlar öldü bugünse Suriye'de yarın başka bir yerde...